Μέσα στην εβδομάδα μπαίνει σε διαβούλευση το σχέδιο νόμου του υπουργείου Εργασίας το οποίο μεταξύ άλλων περιλαμβάνει διάταξη για την απασχόληση των συνταξιούχων. Ειδικότερα θα προβλέπεται η κατάργηση της ποινής 30% στη σύνταξη των εργαζόμενων συνταξιούχων. Ο συνταξιούχος θα λαμβάνει το σύνολο της σύνταξής του.
Εργασία μέχρι 10.000 ευρώ το έτος, θα έχουν μηδενική παρακράτηση μέχρι του ποσού των 4.965,12 ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε ετήσια βάση στην Εθνική Σύνταξη (413 ευρώ). Μέχρι του ποσού αυτού το εισόδημα από εργασία, δεν θα τυγχάνει καμίας παρακράτησης υπέρ ΕΦΚΑ. Από κει και πάνω το ποσό που προκύπτει η παρακράτηση θα είναι κλιμακωτή 10-15%.Ο επιπλέον φόρος θα εισπράττεται ετησίως από την ΑΑΔΕ και θα μεταφέρεται στα ταμεία του ΕΦΚΑ ως ανταπόδοση της κατάργησης του 30%.Το μέτρο θα ισχύσει από 1.1.2024.Δηλαδη δεν θα έχει αναδρομική ισχύ. Επίσης δεν θα φορολογείται ποσό του εισοδήματος έως 5.000 ευρώ, γεγονός που θα βοηθήσει ιδιαίτερα όσους έχουν χαμηλά εισοδήματα από σύνταξη.
Ρυθμίσεις για χιλιάδες εργαζόμενους
Παράλληλα περιλαμβάνει μία σειρά ρυθμίσεις για χιλιάδες εργαζόμενους καθώς το σχέδιο νόμου περιλαμβάνει ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1152 της 20ής Ιουνίου 2019 για διαφανείς και προβλέψιμους όρους εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πρόκειται για μία κοινοτική οδηγία η οποία θα ενσωματωθεί στην εθνική μας νομοθεσία άμεσα και αφορά εργασιακές αλλαγές.
Με τις διατάξεις της κοινοτικής Οδηγίας κατοχυρώνεται, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα όλων των εργαζομένων ανεξαρτήτου μορφής της σχέσης εργασίας τους, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων με ευέλικτη απασχόληση, για έγκαιρη γραπτή ενημέρωση σχετικά με τα ουσιώδη στοιχεία της σχέσης εργασίας τους, το δικαίωμα για εγγυημένες αμειβόμενες ώρες εργασίας και το ανώτατο χρονικό διάστημα δωρεάν δοκιμαστικής περιόδου, η δυνατότητα παράλληλης απασχόλησης και δωρεάν κατάρτισής τους, έχοντας ως διττό στόχο αφενός τη βελτίωση της προστασίας των εργαζομένων από πιθανές παραβιάσεις των εργασιακών δικαιωμάτων τους με την προώθηση περισσότερο διαφανούς και προβλέψιμης απασχόλησης και αφετέρου τη δημιουργία νέων ελάχιστων ρυθμιστικών προτύπων για όλους τους εργαζομένους με παράλληλη διασφάλιση της προσαρμοστικότητας και ευελιξίας της οργάνωσης της αγοράς εργασίας.
Αναλυτικότερα:
– Γραπτή ενημέρωση εργαζόμενου: ο εργοδότης θα πρέπει να ενημερώνει γραπτώς ή και με ηλεκτρονικό μέσο τον εργαζόμενο για τους ουσιώδεις όρους της εργασιακής σχέσης. Ειδικότερα ο εργοδότης καλείται μέσα σε ένα μήνα από την πρόσληψη του εργαζόμενου να δώσει όλες τις πληροφορίες της εργασιακής σχέσης, τον τόπο εργασίας, την έδρα της επιχείρησης, την περιγραφή της εργασίας, την ημερομηνία έναρξης της εργασίας, την αμοιβή, τη συχνότητα και τη μέθοδο καταβολής της, το πρόγραμμα οργάνωσης του χρόνου εργασίας και τις τυχόν ρυθμίσεις για υπερωρίες, όπως και την ελάχιστη περίοδο προειδοποίησης σε περίπτωση μεταβλητού ωραρίου εργασίας και τον αριθμό των εγγυημένων αμειβόμενων ωρών. Οι πληροφορίες που αφορούν την διάρκεια της άδειας μετ’ αποδοχών, το δικαίωμα κατάρτισης, τις τυχόν συλλογικές συμβάσεις εργασίας, την περίοδο προειδοποίησης σε περίπτωση λήξης της σχέσης εργασίας ή την ταυτότητα των φορέων κοινωνικής ασφάλισης πρέπει να χορηγηθούν εντός μηνός από την έναρξη εργασίας, ενώ κάθε τροποποίηση της σύμβασης παρέχεται από τον εργοδότη στον εργαζόμενο το συντομότερο δυνατό και το αργότερο την ημέρα κατά την οποία αρχίζει να παράγει αποτελέσματα.
– Δοκιμαστική περίοδος εργασίας:
Η δοκιμαστική περίοδος στην εργασία δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τους 6 μήνες. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι, όταν η σχέση εργασίας υπόκειται σε δοκιμαστική περίοδο, όπως ορίζεται στην εθνική νομοθεσία ή πρακτική, η εν λόγω περίοδος δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες.
– Παράλληλη εργασία:
Ο εργαζόμενος έχει τη δυνατότητα παράλληλης απασχόλησης εκτός του ωραρίου εργασίας του, σύμφωνα με την αρχή της επαγγελματικής ελευθερίας και της ευελιξίας της εργασίας. Τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν ότι ο εργοδότης δεν πρόκειται να απαγορεύσει σε εργαζόμενο να αναλάβει εργασία σε άλλους εργοδότες, εκτός του ωραρίου εργασίας που καθορίζεται με τον εν λόγω εργοδότη, ή να επιφυλάξει δυσμενή μεταχείριση σε εργαζόμενο για τον λόγο αυτό. Τα κράτη μέλη μπορούν να ορίζουν προϋποθέσεις για τη χρήση των περιορισμών περί ασυμβίβαστου από εργοδότες για αντικειμενικούς λόγους, όπως η υγεία και η ασφάλεια, η προστασία του επιχειρηματικού απορρήτου, η ακεραιότητα του δημοσίου τομέα ή η αποφυγή της σύγκρουσης συμφερόντων.
– Μετάβαση σε άλλη μορφή απασχόλησης:
Ο εργαζόμενος έχει το δικαίωμα τουλάχιστον 6 μήνες μετά από την απασχόλησή του στον ίδιο εργοδότη να αιτηθεί τη μετάβασή του σε περισσότερο ασφαλή και προβλέψιμη εργασία.
– Υποχρεωτική κατάρτιση:
Όταν ο εργοδότης υποχρεούται από την ενωσιακή ή την εθνική νομοθεσία ή τις συλλογικές συμβάσεις να παρέχει κατάρτιση στον εργαζόμενο για την εκτέλεση της εργασίας για την οποία εργάζεται, η κατάρτιση αυτή παρέχεται δωρεάν στον εργαζόμενο, υπολογίζεται ως χρόνος εργασίας και, ει δυνατόν, πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας.
– Προστασία από την απόλυση:
Θα απαγορεύεται η απόλυση ή οποιοδήποτε ισοδύναμό της και κάθε προκαταρκτική ενέργεια για την απόλυση εργαζομένων, επειδή άσκησαν τα δικαιώματα που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία. Οι εργαζόμενοι που θεωρούν ότι έχουν απολυθεί ή έχουν υποβληθεί σε μέτρα με ισοδύναμο αποτέλεσμα για τον λόγο ότι έχουν ασκήσει τα δικαιώματα που προβλέπονται στην παρούσα οδηγία μπορούν να ζητούν από τον εργοδότη να τους γνωστοποιήσει τους λόγους της απόλυσης ή του ισοδυνάμου της, δεόντως τεκμηριωμένους. Ο εργοδότης γνωστοποιεί τους λόγους γραπτώς.
dnews.gr